Μα γιατί?

Από την καλύτερη ανάμνηση, η πρώτη έκθεση σε καυτερές σάλτσες και πικάντικα φαγητά γενικά έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '80 μέσω της ινδονησιακής κουζίνας - το σαμπάλ ήταν βασικός εμπλουτισμός της ήπιας δίαιτας των Lowlands.

Στη συνέχεια, μέσα από τα ταξίδια στα τέλη της δεκαετίας του '90 και στη δεκαετία του '00, η κουζίνα της Καραϊβικής και ιδιαίτερα της Τρινιδάδικης κουζίνας έκανε την πλούσια ποικιλία και μερικές φορές καυτά τροπικά καψίματα, και αυτές οι ορμές ενδορφινών δεν έφυγαν ποτέ πραγματικά.

Αργότερα, επισκεπτόμενοι χώρες (Νότια) Ευρώπης, Μέσης Ανατολής, Νοτιοανατολικής Ασίας και Κεντρικής Αφρικής, ανακαλύφθηκαν όλο και περισσότερες ξεχωριστές γεύσεις και μπαχαρικά, τα οποία όλα κατέληξαν στην τεράστια βιβλιοθήκη από την οποία αντλούμε για να ενσωματώσουμε και να αναπαράγουμε στις σάλτσες και τα άλατά μας .

Και τώρα βρισκόμαστε να ζούμε σε μια περιοχή όπου όλες αυτές οι κουζίνες -και όχι μόνο- ενώνονται, και γι' αυτό φτιάχνουμε αυτό που φτιάχνουμε. για να φέρουμε τις αναμνήσεις και τις ερμηνείες μας στο πιάτο σας, ξαναζώντας τις οι ίδιοι κατά καιρούς.

...επίσης επειδή οι καυτερές πιπεριές απλώς έχουν πολύ ωραία γεύση και μυρίζουν ακόμα καλύτερα κατά την προετοιμασία - δοκιμάστε να ψήσετε ή να αφυδατώσετε μόνοι σας κάποια Habanero κάποια στιγμή, θα εκπλαγείτε!